Όταν η αδικία χτυπάει την καρδιά μας!!!
Ασχολούμαστε με το γυναικείο ποδόσφαιρο καθαρά από αγάπη για το άθλημα. Όπως όλοι οι ερασιτέχνες αθλητές έτσι και εμείς ήμαστε στο χώρο του αθλητισμού προκειμένου να γευθούμε τη χαρά νίκης, να γυμναστούμε με φίλους, να μάθουμε να σεβόμαστε και να εκτιμάμε.
Ο Φιλυριακός από την πρώτη στιγμή που αποφασίσαμε να ενταχθούμε στο σύλλογο, μας πρόσφερε μία ανοιχτή αγκαλιά. Η κάθε προπόνηση ήταν μία ευκαιρία να περάσουμε λίγες ώρες χαράς, και να ξεχάσουμε για δύο ώρες τα όποια προβλήματα μας. Κάθε ταξίδι ήταν συνδυασμός αγώνα και εκπαιδευτικής εκδρομής.
Σήμερα όμως, σε εμάς τις παίχτριες του Φιλυριακού, ομάδα μιας ακριτικής περιοχής όπου δεν έχουμε και πολλές εναλλακτικές λύσεις ψυχαγωγίας τρία συναισθήματα επικρατούν:
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ- ΠΙΚΡΑ- ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ.
Παρακάτω σας παραθέτουμε τις ενέργειες και τις παρατυπίες στις οποίες προβήκατε στο πρωτάθλημα στο οποίο διανύουμε:
1. Την 5η αγωνιστική(13-12-09) στο μεταξύ μας παιχνίδι με τον ΠAOK, ΠΑΡΑΒΙΑΣΑΤΕ την προκήρυξη του πρωταθλήματος καθώς αντικαταστήσατε τον διαιτητή του ΣΔ Καστοριάς και τους βοηθούς του με το διαιτητή Παπαργυρίου Λ. του ΣΔ Μακεδονίας όπου και ανήκει ο ΠAOK. Σύμφωνα με την προκήρυξη του πρωταθλήματος οι διαιτητές του αγώνα πρέπει να είναι από όμορο νομό της γηπεδούχου ομάδας.
Εσείς όχι μόνο δεν ορίσατε διαιτητές από όμορο νομό αλλά φροντίσατε να
ανήκουν και στο ΣΔ Μακεδονίας όπου ανήκει το σωματείο του ΠAOK.
Η αντικατάσταση των διαιτητών δεν ήταν η μόνη παρανομία, Ο Διαιτητής
Παπαργυρίου Λάμπρος δεν έπρεπε να διεξάγει τον αγώνα λόγω των
άσχημων καιρικών συνθηκών που επικρατούσαν και του χιονιού το οποίο
αύξανε την περιφέρεια της μπάλας.
Ο σύλλογος μας υπέβαλλε ένσταση η οποία όμως απορρίφθηκε ως
εκπρόθεσμη και επειδή δεν καταβλήθηκε το προβλεπόμενο χρηματικό
παράβολο και το τέλος λειτουργίας της επιτροπής.
2. Την 5η αγωνιστική ο αγώνας των ομάδων Άρης – Καβάλα αναβλήθηκε.
Ζητήσαμε ο αναβληθείς αγώνας να διεξαχθεί πριν τη δική μας αναμέτρηση
με τον Άρη, λόγω μεγάλης βαθμολογικής σημασίας.
Το αίτημά μας φυσικά απορρίφθηκε!!!
3. Όταν αναβλήθηκε ο αγώνας μας με αντίπαλο τον Βόλο λόγω άσχημων καιρικών συνθηκών τα τηλέφωνα πήραν φωτιά. Πιέσατε τον πρόεδρου του σωματείου μας κ.Ποζατσίδη να δεχτεί να διεξαχθεί ο αγώνας όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Στο τέλος, και μετά από δύο ακόμη αναβολές λόγω ακαταλληλότητας του γηπέδου μας υποχρεώσατε να παίξουμε Τετάρτη και σε πέντε μέρες μας αναγκάσατε να παίξουμε δύο ντέρμπι!!!
Ακόμα και ομάδα μεγάλου ευρωπαϊκού συλλόγου να ήμασταν θα είχαμε
πρόβλημα.
ΚΕΡΔΙΣΑΤΕ! Χάσαμε και τα δύο παιχνίδια καθώς ήταν αδύνατον να αντέξουμε σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα τόσο μεγάλη επιβάρυνση!
4. Την τελευταία βέβαια χαριστική βολή την κρατούσατε για την προτελευταία αγωνιστική.
Προκειμένου να «τακτοποιήσετε» την ομάδα της Καβάλας, φτάσατε στο
σημείο να αναβάλλετε όλους τους αγώνες του ομίλου προκειμένου να
διεξαχθεί ένας ακόμη αναβληθείς αγώνας μας σε ημερομηνία που βολεύει
τον αντίπαλό μας. Και πάλι μας αναγκάσατε να παίξουμε Τετάρτη!!!
Για ποιο λόγο να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε:
Σ`ένα πρωτάθλημα που διαρκεί 12 Σαβ/κα μας ορίσατε τέσσερις φορές να παίξουμε Τετάρτη, με όλα όσα συνεπάγεται (προβλήματα με δουλειά, σχολείο, μετακινήσεις, κα) Σ` ένα πρωτάθλημα που ξεκινάει το χειμώνα και αναγκαζόμαστε να παίζουμε σε χιόνια, βροχές και πολικές θερμοκρασίες! Μπορεί στην Αθήνα όλους τους μήνες να έχει καλό καιρό, αλλά Ελλάδα είναι και η Φλώρινα και οφείλετε να το σεβαστείτε. Σ` ένα πρωτάθλημα όπου η μία παράβαση διαδέχεται την άλλη.
Για εμάς πλέον δεν έχει σημασία αν τελικά υποβιβαστούμε έπειτα από τίμιους αγώνες τόσων ετών μέσα στα γήπεδα και όχι έξω από αυτά. Φυσικά και θα πονέσουμε!!! Όχι τόσο από το γεγονός ότι τη νέα αγωνιστική περίοδο θα αγωνιζόμαστε στη Β`κατηγορία μετά από 18 έτη. Αλλά πιο πολύ από την άδικη και απαράδεκτη αντιμετώπιση σας. Από τις μεθοδεύσεις σας και τις ενέργειες σας.
Εμείς και ο προπονητής μας δεν έχουμε να αποδείξουμε σε κανέναν τίποτα. Αυτό που ήταν να κάνουμε όλα αυτά τα χρόνια το κάναμε με το παραπάνω. Κατακτήσαμε πρωτάθλημα Ελλάδος και φιγουράραμε στις κορυφαίες θέσεις του Πανελληνίου Πρωταθλήματος επί μία επταετία. Και όλα αυτά χωρίς να μπορεί να μας προσάψει κανείς τίποτα το μεμπτό. Και όλα αυτά όταν προερχόμαστε από μία ακριτική πόλη μόλις 12000 κατοίκων που παλεύει με ομάδες μεγαλουπόλεων εκατομμυρίων.
Ενώ έχουμε την υπερηφάνεια να σας γνωρίσουμε ότι στην ομάδα μας δεν αγωνίστηκε ποτέ ξένη παίχτρια και ας είμαστε μόλις 16 χιλιόμετρα από τα σύνορα.
Μετά από όλα αυτά εμείς σας λέμε πως για εμάς σημασία δεν έχει η Ιθάκη αλλά το ταξίδι προς αυτή. Εσείς κύριοι υπεύθυνοι πράξτε όπως νομίζετε και αν μετά από αυτά κοιμάστε ήσυχοι τότε…….σας θαυμάζουμε!
Ως ένδειξη διαμαρτυρίας δηλώνουμε ότι θα αγωνιστούμε στα επόμενα παιχνίδια του πρωταθλήματος. Αυτό μπορεί να σας γεμίσει ικανοποίηση αλλά ίσως είναι η αρχή του τέλους ενός αθλήματος!
Εμείς θα φωνάζουμε, και αυτοί οι λίγοι που έχουν καρδιά και λογική θα μας ακούσουν.
Παλέψαμε, παλεύουμε και θα παλεύουμε για τον αθλητισμό που τόσο πολύ αγαπάμε! Όσοι από το χώρο μας αισθάνονται ότι δεν συμβαδίζουν με τα ιδανικά του
αθλητισμού και ιδίως του ερασιτεχνικού αθλητισμού μάλλον σε λάθος χώρο βρίσκονται!!!
Με λύπη, πόνο και αγανάκτηση
Οι ποδοσφαιρίστριες του Φιλυριακού.
